W okresie Świąt Wielkanocnych, na polskich stołach główne miejsce zajmuje biały baranek. Jest on symbolem nawiązującym do ofiary Jezusa Chrystusa, który umarł za nasze grzechy na krzyżu. Warto jest pamiętać, że karty Pisma Świętego, nazywają Jezusa „Barankiem Bożym”.
Na starożytnych zwojach
Wielkanoc to pewnego rodzaju czas ludzkiej odnowy. Polega on na zrozumieniu marności życia ludzkiego. Ofiara krzyżowa jaką złożył z własnego życia Jezus, jest ofiarą doskonalą, która przemienia każdą wierzącą osobę w prawdziwego chrześcijanina.
Jak się to wszystko zaczęło
W pięcioksięgu Mojżeszowym czytamy, że wszystko zaczęło się w starożytnym Egipcie, gdzie został przez własnych braci sprzedany ukochany syn Izraelity Jakuba, mający na imię Józef. Po śmierci Józefa, nastały trudne czasy dla żyjących tam Izraelitów. Z biegiem czasu, lud ten popadł w niewolę egipską, która trwała kilkaset lat, a nadzieja na odzyskanie przez nich wolności z każdą chwilą stawała się bardziej krucha. Lecz pewnego dnia pojawiło się przed obliczem faraona dwóch braci, a byli to Mojżesz i Aaron. Bóg posłał ich do króla Egiptu z misją uwolnienia narodu izraelskiego, spod jego okrutnej władzy. Faraon jednak pozostawał nieugięty w swoich decyzjach i nie chciał uwolnić narodu wybranego przez Boga, który stanowił dla niego darmową siłą roboczą. Dzięki Izraelitom, państwo faraona urosło do potęgi ekonomicznej i gospodarczej w starożytnym świecie. Pomimo dziesięciu straszliwych plag, jakie spadły na Egipcjan, faraon nie zmienił swojego postanowienia względem wypuszczenia na wolność Izraelitów. Bóg jednak obiecał im, że już jako wolny lud osiądą w ziemi obiecanej, którą był Kanaan.
Wyprowadzić lud z Egiptu
W tym też czasie Bóg Jahwe, postanowił wyprowadzić swój lud z kraju niewoli. Chciał On uchronić Izraelitów przed ostatnią już plagą, którą wylał na nieugiętych w swym postanowieniu Egipcjan. Bóg Jahwe, wydał dokładne wskazówki co do nowego rytuału, który odtąd co roku powtarzano jako „święto Paschy”. Ostatnia plaga, miała zebrać śmiertelne żniwo, z pierworodnych każdego plemienia, które zamieszkiwało Egipt. Aby zatem Izraelitom nic nie zagrażało, Bóg nakazał im złożyć ofiarę z baranka jednorocznego, który nie miał żadnej skazy. Należało zabić go, czternastego dnia miesiąca nissan o zmierzchu, a jego krwią należało pokropić odrzwia domów, gdzie mieszkali Izraelici. W tym samym dniu kilka wieków później, zabito na krzyżu Jezusa, który dla naszego odkupienia stał się „Barankiem”, czyli ofiarą dla naszej wolności od grzechów.
Święto paschy
W ten sposób zostało ustanowione Święto Paschy. W terminologii hebrajskiej słowo „pesach” znaczy osłaniać i ochraniać. Tamtej nocy krew baranka uchroniła Izraelitów przed śmiercią pierworodnych. Dała też ona nadzieję na nowy początek życia, pozbawionego grzechu.
Wielkanoc
Gdy Jezus z Nazaretu rozpoczynał swą publiczną działalność, udał się On nad rzekę Jordan i tam dał się ochrzcić. Jego kuzyn Jan Chrzciciel, wydał pierwsze świadectwo o Nim mówiąc: „oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata i odnawia lud spod jarzma grzechu”. Ofiara Jezusa Chrystusa na krzyżu, była doskonała, aby dokonać wiecznego odkupienia ludzi. Syn Boży umarł na krzyżu, abyśmy mogli żyć i cieszyć się bożym błogosławieństwem. Baranek Boży, poprzez zmartwychwstanie odniósł zwycięstwo nad grzechem, śmiercią i władzą szatana nad życiem ludzkim. Człowiek nie powinien zapomnieć o drogocennej ofierze, jaka miała miejsce podczas Święto Paschy.
Każdy mieniący się chrześcijaninem, powinien w szczególny sposób celebrować to największe święto w całym roku.
Ewa Michałowska- Walkiewicz
