Alkohol
W starożytnej Persji, szczególnie za czasów panowania dynastii Achemenidów (VI-IV w. p.n.e.), istniał niezwykle ciekawy zwyczaj dotyczący podejmowania ważnych decyzji.
Zgodnie z relacją Herodota, greckiego historyka, Persowie uważali, że aby decyzja była naprawdę wiarygodna, powinna zostać przemyślana dwukrotnie: raz na trzeźwo i raz pod wpływem alkoholu.
Uznawano bowiem, że oba te stany – trzeźwy i nietrzeźwy – reprezentują różne perspektywy i sposoby myślenia, które razem pozwalają na uzyskanie pełniejszego obrazu sytuacji.
W stanie trzeźwości człowiek kieruje się przede wszystkim logiką, chłodną kalkulacją oraz racjonalnym spojrzeniem na rzeczywistość. Z kolei alkohol wprowadza pewne rozluźnienie, pobudzając emocje, kreatywność oraz skłonność do bardziej intuicyjnego podejścia.
Persowie wierzyli, że decyzja, która okaże się słuszna w obu tych stanach, jest prawdziwie uzasadniona i można ją uznać za mądrą oraz trwałą.
Kiedy Persowie stawali przed ważnym problemem lub planowali podjęcie istotnej decyzji, omawiali sprawę najpierw podczas uczty, gdzie podawano wino. Pod wpływem alkoholu ich myśli stawały się bardziej otwarte, a rozmowy zyskiwały na szczerości i swobodzie.
Następnego dnia, gdy wracali do stanu trzeźwości, ponownie analizowali podjęte wnioski i decyzje. Jeśli rezultat rozmów z obu stanów był spójny, uważano, że decyzja jest słuszna. W przeciwnym wypadku podejmowano dalsze debaty lub rezygnowano z działania.
Alkohol był dla nich narzędziem, które spożywane w umiarkowanych ilościach, pozwalało spojrzeć na problem z innej perspektywy. W ich kulturze nie postrzegano alkoholu jedynie jako środka rozrywki, lecz także jako narzędzie wspierające procesy decyzyjne.
Choć metoda ta wydaje się dziś niezwykle nietypowa, świadczy o głębokim zrozumieniu ludzkiej natury i dążeniu do podejmowania decyzji, które byłyby zrównoważone i dobrze przemyślane.
Dziś możemy jedynie podziwiać starożytnych Persów za ich oryginalne podejście do sztuki podejmowania decyzji, które łączyło racjonalność z emocjonalnością w tak harmonijny sposób.
To niezwykłe świadectwo kultury i filozofii starożytnej Persji, które pokazuje jak daleko sięgały ich starania, by osiągnąć równowagę i sprawiedliwość w życiu publicznym i prywatnym.
Herbata
W XIX wieku Chiny były niekwestionowanym liderem w produkcji i eksporcie herbaty, która stała się jednym z najcenniejszych towarów na świecie.
Jednak w 1848 roku szkocki botanik Robert Fortune dokonał jednego z najbardziej znaczących aktów szpiegostwa przemysłowego w historii, zmieniając układ sił na globalnym rynku herbaty.
Na zlecenie Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, Fortune wyruszył do Chin, przebrany za chińskiego kupca. Jego zadaniem było zdobycie wiedzy na temat tajników uprawy i przetwarzania herbaty, a także pozyskanie nasion i sadzonek.
Wykorzystując swoją biegłą znajomość języka mandaryńskiego oraz znajomość lokalnych zwyczajów, zdołał przeniknąć na chińskie plantacje herbaty, które były wówczas pilnie strzeżoną tajemnicą.
Dzięki swojej determinacji i wiedzy, Fortune przetransportował tysiące sadzonek oraz nasion do Indii, gdzie Brytyjczycy zaczęli rozwijać własne plantacje w regionach takich jak Assam i Darjeeling. Co więcej, sprowadził również chińskich specjalistów, którzy pomogli w rozwijaniu produkcji herbaty w Indiach. To wydarzenie zapoczątkowało powstanie indyjskiego przemysłu herbacianego, który do dziś jest jednym z największych na świecie.
Jego działania miały dalekosiężne konsekwencje. Chiny straciły monopol na produkcję herbaty, a Indie stały się głównym eksporterem tego surowca, zaspokajając rosnący popyt w Europie i na świecie.
Jego misja była przykładem ówczesnych imperialnych ambicji Brytyjczyków, którzy wykorzystali zdobyte informacje i zasoby do umocnienia swojej pozycji gospodarczej.
Choć historia ta pokazuje geniusz i odwagę Fortune’a, jest również przypomnieniem ciemniejszych stron epoki kolonializmu. Jego działania, choć legalne w tamtych czasach, są dziś postrzegane jako szpiegostwo przemysłowe i przykład eksploatacji zasobów innych krajów dla własnych korzyści.
Robert Fortune pozostaje postacią, która odegrała kluczową rolę w historii globalnego handlu herbatą, zmieniając nie tylko gospodarkę Chin i Indii, ale również sposób, w jaki świat cieszy się tym napojem do dziś.
Narkotyki
Czy uzależnienie od substancji psychoaktywnych wynika wyłącznie z ich chemicznego działania? A może większe znaczenie ma środowisko, w którym żyje uzależniony? To pytanie zadał sobie kanadyjski psycholog Bruce K. Alexander, realizując w latach 70. XX wieku słynny eksperyment „Rat Park”.
Wcześniejsze badania nad uzależnieniem ograniczały się do prostych klatek, w których samotny szczur miał do wyboru czystą wodę oraz wodę z narkotykiem. Rezultaty były smutno przewidywalne – samotne, zestresowane zwierzę szybko uzależniało się od substancji odurzającej.
Alexander postanowił podejść do problemu inaczej. Stworzył prawdziwy szczurzy raj – przestrzeń pełną zakamarków, tuneli, zabawek i, co najważniejsze, towarzystwa innych szczurów.
Do dyspozycji zwierząt były także dwie opcje napoju – czysta woda oraz woda z narkotykiem. Co się okazało? W szczęśliwym, bogatym społecznie środowisku szczury niemal całkowicie ignorowały narkotyk, wybierając czystą wodę.
Wnioski z eksperymentu „Rat Park” są dziś równie ważne jak kiedyś. Sugerują bowiem, że kluczem do zrozumienia i leczenia uzależnień jest nie tylko chemia mózgu, ale przede wszystkim warunki życia człowieka – zdrowe relacje, bliskość, poczucie wspólnoty i satysfakcjonujące środowisko społeczne.
Dzięki temu budzimy w sobie kreatywność i zainteresowania, a i życie staje się przyjemniejsze.
Czego Państwu i sobie życzę, wchodząc w ten kolejny miesiąc.
Doradztwo Ubezpieczeniowe i Konsulting Kredytowy Bartosz Drajling
Berlin-Wilmersdorf T: 01511 8666 445 • F: 030 92109905 M: consulting@dcberlin.biz
